Het zal je maar gebeuren. Je bent jong en hebt een mooie toekomst in het vooruitzicht. Een noodlottig ongeval kan plotseling jouw dromen, plannen en verwachtingen overhoop gooien. Voor jongeren met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) en hun ouders is dit de realiteit. Problemen op school, onbegrepen gedrag en sterke beperking van kansen op de arbeidsmarkt zorgen ervoor dat veel jongeren met NAH thuiszitten of werk beneden hun capaciteiten doen.
Met de Class biedt de Edwin van der Sar Foundation een route om de kansen van jongeren op de arbeidsmarkt te vergroten. Met subsidie van FNO onderzocht het Verwey-Jonker Instituut de verhalen van vier deelnemers van de Class, om grip te krijgen op de meerwaarde van dit bijzondere programma. Het eindrapport is hier te lezen.
In de Class volgen jongeren met NAH (18-30 jaar) een eenjarig programma, waarin sport, leren en werk samenkomen. Afgewisseld met inspirerende bijeenkomsten en werkbezoeken werken de jongeren een jaarlang aan hun gezondheid en arbeidsperspectief met een sportcoach en een werk- of studiecoach.
Veelbelovende resultaten
Voor de jongeren en hun ouders zorgde de Class voor een grote omslag. Zij geven aan dat zij door de Class weer een helder, maar realistisch toekomstperspectief hebben. Twee van hen hebben zelfs een passende baan gevonden na het doorlopen van de Class. Een ander heeft een concrete toezegging voor een baan. Bovendien is de inschatting dat de zorgkosten van drie van de vier deelnemers veel hoger was geweest wanneer er andere, kostbaardere zorg was ingezet, zoals reguliere re-integratie en/of revalidatiezorg was ingezet.
Rapport enthousiast ontvangen
De Edwin van der Sar Foundation heeft het rapport enthousiast ontvangen. De resultaten waren herkenbaar, maar gaven ook nieuwe inzichten. De ontwikkelpunten die uit het onderzoek voortkwamen, staan op de agenda bij de Edwin van der Sar Foundation.
“Dit onderzoek geeft ons weer extra handvatten om het project De Class nog beter te maken. Daarnaast geeft het rapport ook een goed beeld van wat als De Class er niet was geweest.”
De Edwin van der Sar Foundation gaat nog wel onderzoeken hoe de kosten van alternatieve trajecten nog beter in beeld gebracht kunnen worden.
Effectencalculator als onderzoeksinstrument
In dit onderzoek is gebruikgemaakt van het instrument Effectencalculator. Met deze methode gaan betrokkenen met elkaar in gesprek rondom een tijdlijn. Op deze tijdlijn reconstrueerden zij de hele periode dat een persoon de Class volgde. Wat veranderde er? Wat is er allemaal ingezet? Ook maakten de betrokkenen een inschatting van hoe deze periode verlopen zou zijn, als de jongere niet had deelgenomen.
Voor jongeren met NAH waren de gesprekken lang, maar door voldoende pauzes in te lassen en de gesprekken bij jongeren thuis te voeren bleek het goed mogelijk voor de jongeren om deel te nemen.
Het was goed. Je wordt wel moe van zo’n gesprek, maar niet negatief moe. Er werd op een positieve manier naar mijn mening gevraagd. Je kunt je uiten. Mijn ouders vonden het ook wel interessant. -deelnemer Class