Vrouwenmoord komt ook in Nederland voor. Elke acht dagen wordt er een vrouw vermoord, in de meeste gevallen door haar partner of ex-partner. Het beter opmerken van tekenen van partnergeweld kan levens redden, maar hulpverleners zien de signalen vaak over het hoofd. En goede registratie daarvan ontbreekt, weet Dr. Soenita Ganpat, criminoloog en senior onderzoeker bij het Verwey-Jonker Instituut en expert op het gebied van dodelijk geweld. Op 6 april vertelde zij over dit thema in een uitzending van Pointer, het onderzoeksjournalistiek programma van KRO/NCRV.
Dr. Soenita Ganpat weet uit ervaring dat de aanpak van (dodelijk) geweld tegen vrouwen in het Verenigd Koninkrijk prominenter op de agenda staat. Zij werkte daar ruim zeven jaar aan diverse universiteiten als Senior Lecturer in Criminology. Ze deed onderzoek en gaf onderwijs op het gebied van moord en doodslag, seksueel geweld en kwantitatieve onderzoeksmethoden. Daarnaast is zij een van de grondleggers van het eerste Moord en Doodslag statistische database in Europa, het zogenoemde European Homicide Monitor.
‘Wat we in Nederland missen, is een overkoepelend beleid als het gaat om registreren’, vertelt Soenita Ganpat in de uitzending vanavond bij Pointer. Goede registratie vindt Ganpat een van de belangrijkste zaken om dodelijk geweld tegen vrouwen te voorkomen op de lange termijn. ‘Je moet weten hoe vaak het gebeurt, onder wat voor omstandigheden, wat de tekenen zijn. Dan kun je richting preventieve maatregelen gaan.’
Rode vlaggen
In de uitzending van Pointer komt aan de orde dat hulpverleners en de omgeving van het slachtoffer de ‘rode vlaggen’ die kunnen wijzen op geweld in een relatie vaak over het hoofd zien. Dit soort ‘intieme terreur’ is niet altijd fysiek of seksueel geweld, maar kan ook een vorm van dwang, controle of isolatie van het slachtoffer zijn.
Soenita Ganpat: ‘Een bekende rode vlag is bijvoorbeeld stalking. Verwurging, dat is één van de belangrijke maar er zijn meerdere voorspellers. Maar verwurging is echt een hele belangrijke. Dat weten we uit buitenlands onderzoek.’
Proefschrift
Uit buitenlands onderzoek is al decennia bekend dat niet-fatale wurging een groot risico is, naast zaken als seksuele dwang, controlerend gedrag en het verbreken van de relatie. Recent onderzoek wijst erop dat een vrouw die door haar (ex-)partner gewurgd wordt, zeven keer meer kans loopt om de relatie(breuk) niet te overleven. Toch weten we weinig over hoe groot deze risico’s zijn in Nederland. Het laatste dossieronderzoek dat verwurging meenam, vond plaats in de jaren ’90 als onderdeel van het proefschrift van Katinka Lünnemann, nu senior onderzoeker bij het Verwey-Jonker Instituut.
Kijk de uitzending hier terug.