De roep om zelfredzame burgers is groter dan ooit. Tegelijkertijd hebben we te maken met een terugtredende overheid: een kenmerk van de netwerkmaatschappij. Zowel de institutionele wereld als burgers zijn op zoek naar passende invullingen van nieuwe verhoudingen. Rondom het concept zelforganisatie verkennen we in dit Wmo Kenniscahier de uitwerking hiervan.
Zelforganisatie is hier gedefinieerd als een vorm van sociaal ondernemen met speciale eigenschappen: intrinsieke motivatie, samenhang met de omgeving door verbinding en afstemming, autonomie en creativiteit. Zelforganisatie heeft tot doel een sociale dynamiek te creëren die bijdraagt aan de continuïteit van de samenleving. Condities voor zelforganisatie zijn vertrouwen, ruimte laten, creëren van een sense of belonging, maar ook begrenzen. Deze condities bieden mogelijkheden voor beleidsmakers en uitvoeringspraktijken om vorm te geven aan hun responsieve rol, zodat het zelforganiserend vermogen van álle burgers optimaal tot zijn recht kan komen.