In dit onderzoek bestuderen we de kansen van flexwerkers op een arbeidsongeschiktheidsuitkering, een vaste baan en een situatie van inactiviteit. We maken hiervoor gebruik van het Arbeidsaanbodpanel. De belangrijkste bevinding is dat er geen sprake is van een verslechtering van de positie van flexwerkers na het invoeren van de Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA).
De kansen op een vaste baan en een situatie van inactiviteit hangen niet samen met veranderingen in de institutionele omgeving (de invoering van de WIA). Wel verschilt de kans van flexwerkers op een vaste aanstelling met de conjuncturele situatie. De stelling dat de transitiekansen van flexwerkers in de tijd verslechteren en hiermee bijdragen aan een verklaring van de gestegen WIA-instroom lijkt niet houdbaar. Wel lopen flexwerkers meer risico op het blijven werken in de flexibele schil van de economie. Ook hebben ze een verhoogde kans op een situatie van inactiviteit. Aangezien het aandeel flexwerkers binnen de totale werkgelegenheid in de afgelopen periode is gestegen, kan een volume-effect mogelijk een gedeeltelijke verklaring bieden voor het toegenomen aandeel vangnetters onder het totaal aantal WIA-aanvragers.
Deze publicatie is tot stand gekomen in samenwerking met TNO