Ouderenmishandeling is een maatschappelijk probleem waar steeds meer herkenning en erkenning voor bestaat. In februari 2008 is in Amsterdam een actieprogramma aanpak ouderenmishandeling vastgesteld door het College van B&W. Eén van de actiepunten in het programma is ouderenmishandeling in allochtone gezinnen. Over het voorkomen van ouderenmishandeling en de verschillende verschijningsvormen ervan bij allochtone ouderen, is nagenoeg niets bekend. Daarom heeft de Dienst Wonen, Zorg en Samenleven van de gemeente Amsterdam het Verwey-Jonker Instituut gevraagd om een verkennend onderzoek uit te voeren.
Uit deze verkenning blijkt dat allochtone ouderen op grofweg dezelfde manier, en met dezelfde verschijningsvormen van ouderenmishandeling te maken krijgen als autochtone ouderen. De uit eerder onderzoek bekende risicofactoren voor ouderenmishandeling, zoals afhankelijkheid, kwetsbaarheid, sociaal isolement, geschiedenis van familiegeweld en psychische of psychiatrische problematiek, lijken ook voor allochtone ouderen te gelden.
Allochtone ouderen zijn echter vaak wel kwetsbaarder dan autochtone ouderen van dezelfde leeftijd. De oorzaken hiervoor liggen vaak in de leefsituatie en (gebrekkige) integratie van allochtone ouderen in de Nederlandse samenleving. Daarmee kunnen allochtone ouderen meer risico lopen om mishandeld te worden.