Deze verkenning geeft inzicht in de maatregelen die in België, Duitsland en Denemarken worden genomen om in kwetsbare wijken de veiligheid en leefbaarheid te verbeteren.
De problematiek is hardnekkig, verschilt behoorlijk per wijk en heeft aandacht in alle drie de landen. Denemarken voert het meest sturende beleid op nationaal niveau. België kenmerkt zich door een grote vrijheid aan gemeenten om eigen beleid te voeren. Daartussenin beweegt zich Duitsland met programma’s die geheel of gedeeltelijk beschikbaar zijn om de problematiek in kwetsbare wijken tegen te gaan.
De beschrijvingen laten zien, dat in een wijkaanpak samenwerking tussen een grote hoeveelheid aan partijen uit diverse sectoren noodzakelijk is. De aanwezigheid van een landelijk programma als in Denemarken, is voor gemeenten een belangrijke trigger om gerichter te werken aan de verbetering van kwetsbare wijken. Het Duitse model heeft als voordeel dat het ruimte biedt om lokaal eigen plannen op te stellen. Beide Belgische cases laten zien dat een integrale visie behulpzaam kan zijn om sectoraal beleid te sturen en succesvol in te zetten op integratie en veiligheid in de wijk.