Het voorkomen van femicide, het doden van vrouwen door hun (ex-) partner, in samenhang met dwingende controle of intieme terreur krijgt steeds neer aandacht in de media en politiek. In het geval van intieme terreur gaat het om dwingende controle van (doorgaans) de man die zijn vrouw op verschillende manieren in haar vrijheid beperkt, haar vernedert, isoleert en (vaak ernstig) geweld gebruikt, waaronder seksueel geweld.
In Nederland is er nog weinig onderzoek gedaan naar intieme terreur of dwingende controle in intieme relaties. Onderzoekers bij het Verwey-Jonker Instituut deden daarom op grond van de dataset van derde cohortstudie naar de aanpak huiselijk geweld en kindermishandeling een verdiepend onderzoek om meer inzicht te krijgen in de groep slachtoffers die bekend is bij Veilig Thuis en te maken heeft met dreiging, controle en (seksuele) dwang.
Drie vragen stonden hierin centraal:
- In hoeverre verschilt de groep slachtoffers waarbij sprake is van controle en dwang van de groep slachtoffers waarbij geen sprake is van controle en dwang? Zijn er verschillen tussen vrouwen en mannen?
- Zijn er verschillen binnen de groep vrouwen die slachtoffer zijn van dwang en controle?
- Wat is de betekenis van de resultaten voor de te bieden hulp?
De belangrijkste conclusie is dat vooral vrouwen slachtoffer zijn van dwang en controle door hun mannelijke partner, dat deze vrouwen ernstig geweld meemaken en meer psychische klachten (depressie, angst, laag zelfbeeld) hebben. De hulpverlening aan deze groep vrouwen verschilt nagenoeg niet van de groep vrouwen die geen dwingende controle ervaren.