Wet- en regelgeving staat nooit op zichzelf. Een veiligheidsmaatregel kan consequenties hebben voor de privacy, milieuwetgeving heeft effect op de economie, huisvestingsbeleid hangt samen met het sociale domein.
Zo zijn er tal van maatregelen die effect hebben op de sociale orde in Nederland, in positieve en negatieve zin. Veel gehoorde termen hiervoor zijn verbinding, sociale cohesie, sociale stabiliteit. Of er sprake is van sociale cohesie hangt sterk af van de gebruikte definitie: een resultaat van de veelheid aan interpretaties van dit begrip. Daardoor lopen beleidsmakers het risico dat de bredere maatschappelijke effecten van een beleidskeuze onderbelicht blijven. Of dat zij langs elkaar heen praten, omdat zij een heel andere invulling geven aan het begrip sociale cohesie.
Deze literatuurstudie dient ertoe het concept sociale cohesie te ontleden tot een aantal hoofd- en subdomeinen. Sociale cohesie gaat niet alleen over (on)gelijkheid en inkomensverschillen, maar ook over aspecten van sociale veiligheid en sociale controle, de kwaliteit van sociaal contact, de verbondenheid met de leefomgeving en vertrouwen in politieke instituties en de rechtsstaat. Op basis van deze studie heeft het Verwey-Jonker Instituut het instrument MIA ontwikkeld: Maatschappelijke Impact Afwegen. Dit instrument wordt verrijkt met deze inhoudelijke dimensies om zo integraal te kijken naar de impact van beleidskeuzes voor sociale cohesie.